Morgen wordt de rode loper uitgerold van Cinecity Terneuzen voor de première van Zeeuws Meisje. De film wordt dan voor het eerst vertoond aan het grote publiek als openingsfilm van het Filmfestival. Voor de een alleen maar leuk, voor de ander levert het her en der ook behoorlijk wat stress op. Ik hoor duidelijk bij die laatste categorie, daar is geen twijfel over mogelijk.. Niet alleen omdat het gewoon rete spannend is om jezelf op een groot doek te zien in een zaal vol genodigden, maar ook omdat het nogal wat voorbereiding vergt.

Elke première heeft zijn eigen dresscode en vraagt om een mooie outfit, een goed kapsel, ingelopen pumps (ai krijg ik dat nog voor elkaar vandaag?) en gebruinde benen.. Stress!! Aangezien ik het liefst op mijn Nikes met een bos dansende krullen door het leven ga heb ik nog wel even wat werk te verzetten. Gelukkig helpen mijn fantastische vrienden me door de fijnste designer merken over de heg te gooien en worden hele tassencollecties tevoorschijn getoverd om de look compleet te maken. De kapper, manicure en schoonheidsspecialist staan in de agenda rood omcirkeld zodat ik ze niet vergeet tussen alle andere werkzaamheden door. En godzijdank heb ik de aller beste visagist bereid gevonden mijn wallen te laten verdwijnen als sneeuw voor de zon. (meer…)

Als ik moet kiezen tussen strand of stad. Dan wint met een dikke voorsprong het strand. Een lange wandeling, zand tussen de tenen, een bries door je haar en de ondergaande zon. Mooier en meer ontspannen kan haast niet.

En daar zit ik dan.

Midden in West Hollywood. In een appartement, zonder airco, non stop file en toeterende auto’s voor de deur, rijen huizen, lange brede straten, overal honden, mensen en herrie.

En toch.. Ik voel me de prinses uit een sprookje.

Een droom komt uit. Acteerlessen aan het Lee Strasberg Institute in Los Angeles. Methodacting, acteurs van over de hele wereld, de beste docenten en… studeren. Ik mag weer even student zijn, alles in me opslurpen, leren, fouten maken en kwetsbaar zijn.

Naast de hectiek van de stad, de celebrities, de Prada’s en Chanel’s op Rodeo Drive, de pretparken en de Walk of Fame zijn er hier gelukkig ook de meest prachtige stranden en indrukwekkende natuur.  (meer…)

De vermoeide Amerikaan trapt op het gaspedaal alsof hij een pretparkattractie moet nabootsen. Met een blazende airco en hiphop uit de speakers crossen we zigzaggend Manhattan binnen. Na de rit waarvan ik blij ben dat ik m heb overleefd wordt de koffer uit de auto gezet, betaal ik met mijn credit card (wat de komende weken een gewoonte zal gaan worden) en sta ik met beide voeten op Amerikaanse grond.

Greenwich village lacht me toe. Ik maak pirouettes in mijn hotelkamer, besluit om géén last te hebben van een jetlag, me zo snel mogelijk aan te passen aan het leven en ritme hier en bestel om 7.30 mijn eerste bagel met creamcheese en een koffie-to-go. (meer…)

Terwijl heel Nederland achter de televisie zit om ‘onze mannen’ naar de finale te schreeuwen probeer ik mijn zenuwen, voorpret, stress en enthousiasme in bedwang te houden en me te concentreren op wat komen gaat. Ik draai de laatste wasjes, zet mijn mail voor de komende periode op afwezig, en pak mijn koffer in.

Terwijl de doelpunten vallen en ik mee word gezogen door het gejuich wat door de stad gonst, waan ik me al op de plek van bestemming.
Ik ben niet minder zenuwachtig dan de gemiddelde Nederlander op dit moment, alleen is dat om een hele andere reden. Morgen is het zo ver. Dan stap ik het vliegtuig in om een grote droom waar te maken en het avontuur aan te gaan.
Ik verlaat mijn geliefde Amsterdam om weer even te zijn op de plek waar de adrenaline kei hard door mijn aderen stroomt en de inspiratie op straat ligt. Amerika!

Ooit woonde ik hier, liep stage en had een bijbaantje in The city that never sleeps… Nu, jaren later ga ik eindelijk terug. (meer…)